συν ένα ποιήματα (blame sensual monk):
Μίλτος Σαχτούρης - H δύσκολη Κυριακή
Samuel Beckett - Νeither (εδώ η εισαγωγή από την όπερα του Feldman)
Gottfried Benn - Kleine Aster (εδώ η μτφ. του Αντώνη Τριφύλλη)
Paul Celan - Es war Erde in ihnen (εδώ η απαγγελία του ποιητή)
John Ashbery - Self-portrait in a convex mirror
Κ. Π. Καβάφης - Τα παράθυρα
e. e. cummings - since feeling is first
Charles Bukowski - The night I fucked my alarm clock
Roberto Juarroz - δύο ποιήματα από την "Κατακόρυφη ποίηση" (μτφ. Αργύρης Χιόνης, εκδ. "τα τραμάκια"):
Χτυπούν την πόρτα.
Όμως οι χτύποι ηχούν αντίστροφα,
σαν κάποιος να χτυπάει από μέσα.
Μην είμαι τάχα εγώ εκείνος που χτυπά;
Μήπως οι μέσα χτύποι θέλουνε
τους έξω χτύπους να καλύψουν;
Ή μήπως πάλι η ίδια η πόρτα
έμαθε νά 'ναι χτύπος
τις διαφορές για ν' απαλείψει;
Αυτό που έχει σημασία
είν' ότι πια δεν ξεχωρίζουν
ο χτύπος απ' τη μια μεριά
κι ο χτύπος απ' την άλλη.
*
Σκέφτομαι πως ετούτη τη στιγμή
κανένας δε με σκέφτεται μέσα στο σύμπαν,
πως μόνο εγώ με σκέφτομαι,
κι αν τώρα πέθαινα,
κανένας, ούτε ο εαυτός μου, δε θα με σκεφτόταν.
Κι εδώ αρχίζει η άβυσσος,
όπως όταν κοιμάμαι.
Είμαι το ίδιο μου το στήριγμα και μου το αφαιρώ.
Συμβάλλω στην επένδυση των πάντων με απουσία.
Ίσως αυτός να είν' ο λόγος
που το να σκέφτεσαι έναν άνθρωπο
είναι σα να τον σώζεις.
5 comments:
ευχαριστούμε εκ νέου
αν όμως τον σκέφτεσαι επειδή σκέφτεσαι τον εαυτό σου, τον σώζεις;;
Ναι. Τον ναρκισσισμό σου.
το ναρκισσισμό σου τον σώζει ο άλλος και όχι ο εαυτός σου, αν μιλάμε για δευτερογενή ναρκισσισμό.
Post a Comment