Σήμερα ο ατμομάγειράς μου μου μαγείρεψε θεσπέσια μπρόκολα.
Για να τον ευχαριστήσω σκέφτομαι να τον πάω σινεμά, που του αρέσει ιδιαιτέρως. Αλλά φοβάμαι μήπως μου τον κλέψει κανείς γιατί, εκτός από άριστος τεχνίτης του μπροκόλου, ο ατμομάγειράς μου τυγχάνει και κούκλος.
Τελικά για ασφάλεια θα πάω σινεμά με το τηγάνι μου, που έχει το μαύρο του το χάλι.
17 comments:
Να πάτε με το τηγάνι.Πολύ σοφά το σκεφτήκατε.Ελπίζω να μη ΒΑΡΕΘΕΙΤΕ.
Ανεχθηκα ολες σου τις απιστιες μεχρι τωρα, αντε ν' ανεχτω και τον ατμομαγειρα.
Σε προειδοποιω ομως, ετσι και τα φτιαξεις με τη χυτρα ταχυτητος, αυτο θα ειναι το οριστικο μας τελος!!!
Άλλοι πάνε σινεμά με ατμομάγειρες κι άλλες με σκέτους μάγειρες.
Οι μέγαιρες....
@Τρελοκόριτσο: Μα πώς είναι δυνατόν να ΒΑΡΕΘΕΙ κανείς όταν συνοδεύεται από ένα τηγάνι;
@Loucretia: Τόσο εύκολο ήταν τελικά;! Σήμερα τα φτιάχνω με τη χύτρα :P
@The iblog team: Μην είστε τόσο υπ' ατμόν. Και η μέγαιρα έχει δικαίωμα στον (ατμο)μάγειρα.
Γίνεται άμα είναι ΒΑΡΕΤΟΣ τύπος από τη φύση του.
Αλλά έχω μια άλλη απορία - διαμαρτυρία : δηλαδή ο κούκλος ατμομάγειρας που μαγειρεύει και θεσπέσια για ανταμοιβή θα μείνει μέσα και το τηγάνι που δεν βλέπεται θα πάει σινεμά; Υπάρχει δικαιοσύνη;
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ: ο ατμομάγειρας του Nonsense Madrigals, διατηρεί με τον φούρνο μικροκυμάτων μια πολύ "θερμή" σχέση. Διόλου δεν θα τον πειράξει που θα μείνει "Μόνος Στο Σπίτι". Εκτός πια κι αν ο κύρης του σπιτιού τους βγάλει απ' την πρίζα... Ε, τότε...
Καλό μου Τρελοκόριτσο, μην πιστεύετε αυτά που σας λένε: αν και θα τό 'θελα, δεν είμαι η περσόνα η οποία υπαινίσσεσθε.
Όσον αφορά την απορία σας, ποτέ δε δήλωσα ρέκτης του δικαίου.
Μανταλένα μου, αυτά να τα ακούν μερικοί κακεντρεχείς, που μου προσάπτουν ανάρμοστη συμπεριφορά προς τον οικιακό μου εξοπλισμό.
Όταν νιώσετε την αδικία και σεις, τότε θα γίνετε ρέκτης του δικαίου.'Εχετε υπομονή.
Mandalena Parianos, είσαι της ΕΥΠ; Που ξέρεις εσύ για το φου(ρ)νάκι μικροκυμάτων;
ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΝΤΑΛΕΝΑ ΠΑΡΙΑΝΟΣ;;;
Plume>>
Μην ακούς κανέναν - κακομεταχειρίσου τον οικιακό σου εξοπλισμό κατά το δοκούν. Βρες άλλες χρήσεις για τα τηγάνια σου, κάνε τα τάπερ κρουστά, μάθε να παίζεις μποσανόβα με τα κουτάλια (έχω ένα φίλο ντράμερ που το κάνει), συνέδεσε την τοστιέρα με τον χρονοδιακόπτη της κουζίνας. Μόνο ΒΓΑΛΕ εκείνο το πτώμα απ' την κατάψυξη που δεν το έφαγε κανείς στο προηγούμενο μπάρμπεκιου (θυμάσαι το αντιπροηγούμενο ποστ σου ελπίζω!)
iblog>>
Ώπα! Nόμιζα ότι στα blogs δεν τα ρωτάνε αυτά... (ανωνυμία κι έτσι). Λοιπόν, μόνο το "Parianos" είναι ψευδώνυμο (κατά το Vardalos). Είμαι απ' την Πάρο βλέπεις. Το μικρό μου όνομα ισχύει. Είμαι 26 χρονών και φυσικά ΟΧΙ και στην ΕΥΠ - εκεί έχουν φυσιολογικά ονόματα, για να περνούν απαρατήρητοι, φαντάζομαι! Εσύ πάλι iblog, ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ? ;Ρ
και ποια είναι η αγαπημένη ταινία των κουζινικών σας;
Τρελοκόριτσο, αποφεύγω να ερμηνεύω την πραγματικότητα χρησιμοποιώντας δίπολα τύπου δίκαιο-άδικο. Αυτά είναι για τα παιδάκια.
Μανταλένα, μας αρέσουν οι δημιουργικές σας προτάσεις. Όσο για το πτώμα, προτιμώ να το φυλάω στην άλμη.
Enteka, το "Kitchen Stories", του Bent Hamer.
τι είδατε τελικά;
Δυστυχώς μόνο τα τρέιλερ. Το τηγάνι το έπιασε μια ακατάσχετη υπνηλία και, επειδή τα ροχαλητά του δεν αντέχονται με τίποτα, το πήρα και φύγαμε.
Την επόμενη φορά συνιστώ να πάρετε το wok, είναι απείρως πιο σινεφίλ.
Α, ωραία! Κι έψαχνα αφορμή για να αγοράσω wok.
Post a Comment