Ένας ποιητής που μισούσε όσο τίποτε άλλο την ποίηση (είχε γίνει ποιητής κατόπιν επιμονής των γονέων του -αυτό που ο ίδιος ήθελε στην πραγματικότητα ήταν να ανοίξει στεγνοκαθαριστήριο) ένιωσε για πρώτη φορά ευτυχισμένος στα 89 του, όταν η Σουηδική Ακαδημία του απένειμε το βραβείο Nobel.
Με τα λεφτά του βραβείου μπόρεσε επιτέλους να ανοίξει το στεγνοκαθαριστήριο που πάντα ονειρευόταν και να αφοσιωθεί απερίσπαστος στους λεκέδες των πελατών του.
Φυσικά, με τους λεκέδες του χαρτιού -όπως του άρεσε να αναφέρεται στις λέξεις- δεν ξαναασχολήθηκε.
10 comments:
Θαυμασια πραγματα γραφετε. Χαιρομαι να σας διαβαζω.
Ίσως δεν του είχαν μιλήσει για το Ιντερνετ και τους... λεκέδες στα blogs!
:)
Αχά! Επιστρέψατε επιτέλους! Τώρα το είδα, γρήγορα στον feed reader!
Α, τι καλα! Πανω που εψαχνα καποιον να μου καθαρισει τα χαλια!
Μα και οι λεκέδες είναι, πολύ συχνά, σωστά ποιήματα. Για να μην πω αριστουργήματα. Το Νόμπελ το καδράρισε στον τοίχο ή το χρησιμοποιεί ως πατάκι;
Κ. Φώλιε, ευχαριστώ :)
Summertime, λεκέδες στα blogs; Μάλλον σας αρέσει να υπερβάλλετε.
Αθήναιε, καλώς σας βρίσκω! (Αλήθεια, τι γίνεται με εκείνο το αφιέρωμα-ύμνο στον κανιβαλισμό;)
Λουκρητία, υπονοείτε ότι μεριμνάτε για την καθαριότητα των χαλιών σας; Τρομακτικό ακούγεται.
Id, συμφωνώ απόλυτα ως προς την ποιητική αξία ενός λεκέ. (Ut pictura poesis, που θά 'λεγε κι ο Οράτιος).
Όσον αφορά την τύχη του βραβείου, φημολογείται ότι ο βραβευμένος το κατάπιε -μαζί με την τέφρα των γονέων του.
Από το Ars Poetica προέκυψε το "As is painting so is poetry", από το δικό σας ars poetica προέκυψε το "As is poetry more is dry-cleaning"..
Όσο για τον ποιητή, δεν ξεπέρασε ποτε τους λεκέδες των λέξεων..Κάθε λεκές που έπρεπε να καθαριστεί, ανάλογα με τη μορφή και και την αισθητική αλλοίωση που επέφερε στο εκάστοτε ένδυμα, του θύμιζε "αντίστοιχα και" κάποια λέξη-λεκέ σε κάποιο στίχο του...και ονομάτιζε με αυτές τις λέξεις τους λεκέδες του..
Φυσικά συχνά δημιουργούνταν τρομερές παρανοήσεις, όπως τότε που έδειξε περήφανος σε έναν πελάτη του ένα σακάκι και είπε: Φαίνεται πολύ ωραίο τώρα που καθάρισα την αγάπη..
Poor misguided fool, με αυτή την ιδέα θα γύριζε μια ωραία ταινία ο Λεκόντ.
ναι, μπας και 'σβύσει' την τελευταία του...
Μη σας πω όλες του...
Post a Comment