4.3.10

πτώση

Αν δεχτούμε ότι η ζωή είναι μια διάψευση εν εξελίξει, τότε αυτά που θεωρούμε ευεργεσίες της τύχης δεν είναι παρά καταστροφές σε αναμονή - που και αυτές με τη σειρά τους είναι επερχόμενες ευεργεσίες κ.ο.κ. Αυτό μας επιτρέπει να υποστηρίξουμε ότι η ζωή είναι ταυτόχρονα και μια κατάφαση εν εξελίξει, αφού κάθε κατάσταση, περιδινούμενη σε έναν κύκλο αέναων μεταλλαγών, τελικά πραγματώνεται - μέχρι να ξαναακυρωθεί κ.ο.κ. Προοπτικά λοιπόν, το καθετί ταυτίζεται με τον εαυτό του αλλά και με το αντίθετό του - "το γαρ αυτό είναι εστίν τε και ουκ είναι". Τα πάντα μιμούνται το ψυχόδραμα της γάτας του Σρέντιγκερ: το ον συντήκεται αδιάκοπα με το μη ον, το μαύρο είναι ταυτόχρονα και άσπρο, το κακό ισούται με το καλό, η επιφάνεια δε διαφέρει από το βάθος. Ναι, κατά βάθος δεν υπάρχει βάθος...
Αυτά σκεφτόταν ο φιλόσοφος λίγο πριν γκρεμιστεί στο χαντάκι.

7 comments:

ou ming said...

Δηλαδή στο βάθος δεν είναι κήπος;

Rowlf said...

τέλεια ή απροσδόκητη;

CrashEclass said...

Είσαι πολύ μπροστά! Αυτό σκεφτόταν ο φιλόσοφος απο 12-12-08?
ένας φίλος του αδερφού σου

houli_v said...

αμάν με αυτή τη μανία της πραγματικότητας να βάζει όλο εμπόδια στη θεωρία

ένας τρίτος ξάδερφος του μπατζανάκη του Φ.

p.s. επί τη ευκαιρία : ciao ou ming :)

un certain plume said...

ou ming, σε τόσο θεμελιώδη ερωτήματα πλέον θα απαντώ μόνο επ' αμοιβή.

Rowlf, θα έλεγα πλάγια, κρίνοντας από τη διαφαινόμενη ρήξη έσω πλαγίου.

Crash e'class, μάλλον ο φιλόσοφος έψαχνε για πάρκινγκ.

houli_v, τσάο κι από μένα.

x-ray said...

Tο κ.ο.κ είναι αυτό για τα αυτοκίνητα;

un certain plume said...

Και αυτό, αλλά εδώ χρησιμοποιείται με την έννοια "και ούτω καθεξής" :)