Αν δεχτούμε ότι η ζωή είναι μια διάψευση εν εξελίξει, τότε αυτά που θεωρούμε ευεργεσίες της τύχης δεν είναι παρά καταστροφές σε αναμονή - που και αυτές με τη σειρά τους είναι επερχόμενες ευεργεσίες κ.ο.κ. Αυτό μας επιτρέπει να υποστηρίξουμε ότι η ζωή είναι ταυτόχρονα και μια κατάφαση εν εξελίξει, αφού κάθε κατάσταση, περιδινούμενη σε έναν κύκλο αέναων μεταλλαγών, τελικά πραγματώνεται - μέχρι να ξαναακυρωθεί κ.ο.κ. Προοπτικά λοιπόν, το καθετί ταυτίζεται με τον εαυτό του αλλά και με το αντίθετό του - "το γαρ αυτό είναι εστίν τε και ουκ είναι". Τα πάντα μιμούνται το ψυχόδραμα της γάτας του Σρέντιγκερ: το ον συντήκεται αδιάκοπα με το μη ον, το μαύρο είναι ταυτόχρονα και άσπρο, το κακό ισούται με το καλό, η επιφάνεια δε διαφέρει από το βάθος. Ναι, κατά βάθος δεν υπάρχει βάθος...
Αυτά σκεφτόταν ο φιλόσοφος λίγο πριν γκρεμιστεί στο χαντάκι.
7 comments:
Δηλαδή στο βάθος δεν είναι κήπος;
τέλεια ή απροσδόκητη;
Είσαι πολύ μπροστά! Αυτό σκεφτόταν ο φιλόσοφος απο 12-12-08?
ένας φίλος του αδερφού σου
αμάν με αυτή τη μανία της πραγματικότητας να βάζει όλο εμπόδια στη θεωρία
ένας τρίτος ξάδερφος του μπατζανάκη του Φ.
p.s. επί τη ευκαιρία : ciao ou ming :)
ou ming, σε τόσο θεμελιώδη ερωτήματα πλέον θα απαντώ μόνο επ' αμοιβή.
Rowlf, θα έλεγα πλάγια, κρίνοντας από τη διαφαινόμενη ρήξη έσω πλαγίου.
Crash e'class, μάλλον ο φιλόσοφος έψαχνε για πάρκινγκ.
houli_v, τσάο κι από μένα.
Tο κ.ο.κ είναι αυτό για τα αυτοκίνητα;
Και αυτό, αλλά εδώ χρησιμοποιείται με την έννοια "και ούτω καθεξής" :)
Post a Comment