25.10.06

porchia


Υπάρχουν πεσμένοι που δε σηκώνονται για να μην ξαναπέσουν.

11 comments:

thegypsy said...

Ω ναι υπάρχουν...
Αλλά πολύ κακώς κάνουν!!! Όταν βρίσκεσαι κάτω μόνο ένας δρόμος υπάρχει για να ακολουθήσεις, ο δρόμος της ανόδου ;)
Καλή σου νύχτα:)

enteka said...

μεγαλη κουβέντα!

cheaptalk said...

Εγώ νόμιζα έγραφες τίποτα για τη γκόμενα της Ντετζενέρας, να μαζέψεις καμιά ξέμπαρκη λεσβία ρε :P

Anonymous said...

Είναι τόσο όμορφα στο πάτωμα...

un certain plume said...

Thegypsy, έτσι είναι. Καληνύχτα :)

Έντεκα, η σπεσιαλιτέ αυτού του blog είναι οι μεγάλες κουβέντες.

Cheaplog, ειλικρινά λυπούμαστε που δεν καταφέραμε να σταθούμε στο ύψος της φαντασίωσής σας.

Αννίκερι, πανέμορφα όντως. Δεν είναι τυχαίο που γράφτηκαν "Σημειώσεις από το Υπόγειο", αλλά όχι και "Σημειώσες από το Πάτωμα".

Thrass said...

Ένα από τα πράγματα που μου λείπουν από την εποχή που έμενα με τους γονείς μου, είναι το ότι μπορούσα να κυλιέμαι κάτω. Ήταν καθαρά.

un certain plume said...

Συμπάσχω απόλυτα. (Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν είναι και τόσο κακή παρέα οι κατσαρίδες -ειδικά όταν έχεις ξεμείνει από λεφτά για delivery).

ou ming said...

Αυτό που με ανησυχεί, un certain plume, είναι ότι όλοι έχουν κάποιο δίκιο.

un certain plume said...

Αυτό που ησυχάζει εμένα, Ou Ming, είναι ότι όλοι έχουν κάποιο άδικο.

Φερνάζη, ορθώς υποθέτετε. Άλλωστε από αυτή την αγωνία (βλ. ανυπαρξία) γεννιούνται τα περισσότερα κείμενα.

Calamity Jane said...

υπάρχουν όμως και όρθιοι που δεν κάθονται μήπως και δεν ξανασηκωθούν...γι αυτούς τι λέμε?

un certain plume said...

Περαστικά υποθέτω...